Στα πλαίσια του εορτασμού της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου, φέτος οι δασκάλες της ΣΤ' τάξης οργάνωσαν κάτι εντελώς διαφορετικό και πρωτότυπο. Υποδέχτηκαν τα παιδιά των όμορων νηπιαγωγείων και μέσα από θεατρικά δρώμενα, ζωγραφική και δράσεις προσαρμοσμένες άριστα στις μικρές ηλικίες των νηπίων και των προ νηπίων κατάφεραν να δώσουν στους μικρούς μας φίλους όλο το πραγματικό νόημα αυτής της επετείου. Τα παιδιά ζωγράφισαν χόρεψαν, άκουσαν τους μεγάλους να απαγγέλουν Διονύσιο Σολωμό και Γιάννη Ρίτσο, είδαν δρώμενα μέσα από θεατρικό παιχνίδι, γέλασαν και αποχώρησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο αυτά όσο και οι δασκάλες τους. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τις δασκάλες της έκτης τάξης κ. Μυρωνάκη Βάνα και κ. Συλλιγαρδάκη Θεοδούλα για την τόσο όμορφη εμπειρία αλλά και όλους όσους βοήθησαν για τη διοργάνωση του. Και του χρόνου παιδιά. 

Η διευθύντρια και οι εκπαιδευτικοί του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΕΡΑΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΑΡΟΥΝΑΚΗ

ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Έρχομαι έγκαιρα στο σχολείο. Λέω ΚΑΛΗΜΕΡΑ σ’ όσους συναντήσω και πηγαίνω στην τάξη μου. ΚΑΛΗΜΕΡΙΖΩ όσα παιδιά είναι μέσα στην τάξη και ετοιμάζω τα βιβλία και τετράδια που χρειάζομαι για το μάθημα που θα ακολουθήσει.

Εκτελώ τις υπευθυνότητες που  έχω  αναλάβει.

​

Β. ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ 

Προσέχω και συμμετέχω ενεργά στο μάθημα.
Εκτελώ όλες τις εργασίες μου με επιμέλεια.
Όταν θέλω να μιλήσω σηκώνω το χέρι μου και παίρνω το λόγο.
Ακούω με προσοχή εκείνον που μιλά και δεν τον διακόπτω.
Συνεργάζομαι με όλα τα παιδιά της ομάδας μου.
Δίνω τη βοήθεια μου σε όποιον τη χρειάζεται.
Πάντα μιλώ με ευγένεια και προσέχω να μην προσβάλλω τους άλλους έστω κι αν διαφωνώ με μίαν άποψη.
Δεν κοροϊδεύω κανέναν, όταν κάνει λάθος.
Εργάζομαι ήσυχα και αθόρυβα μέσα στην τάξη.
Δεν τρώγω και δεν πίνω τίποτε μέσα στην τάξη.
Σέβομαι την περιουσία της τάξης και των άλλων παιδιών και δεν κάνω ζημιές.
Διατηρώ την τάξη μου  καθαρή και συγυρισμένη.
Μετακινούμαι από τη μία αίθουσα διδασκαλίας στην άλλη ήσυχα χωρίς να προκαλώ θόρυβο.
 

Γ. ΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

​Βγαίνω διάλειμμα χωρίς να τρέχω και  χωρίς να σπρώχνω κανένα. Προσέχω ιδιαίτερα στις σκάλες. 
Παίρνω ό,τι χρειάζομαι από την τάξη μου και δεν επιστρέφω για κανένα λόγο. 
Δεν παίζω στην τάξη ή στις βεράντες.
Παίζω στους προκαθορισμένους χώρους. Δε βγαίνω έξω από την αυλή του σχολείου. Παίζω ήρεμα με τα άλλα παιδιά. Όταν παίζω με τους φίλους μουδέχομαι τη νίκη αλλά και την ήττα με ευπρέπεια.
Αποφεύγω  να παίζω επικίνδυνα παιχνίδια. Δε ρίχνω πέτρες, ούτε πιάνω επικίνδυνα αντικείμενα.
Δε σκαρφαλώνω στα δέντρα και δεν κόβω κλαδιά.
Τηρώ τους κανονισμούς των παιχνιδιών της αυλής.
Σέβομαι και διατηρώ το περιβάλλον καθαρό.
Χρησιμοποιώ τους καλάθους για τα σκουπίδια και χρησιμοποιώ το κατάλληλο δοχείο για τα ανακυκλώσιμα υλικά.
Περιμένω τη σειρά μου στο κυλικείο ήρεμα.
Αν έχω κάποιο πρόβλημα στο διάλειμμα, το αναφέρω στους υπεύθυνους δασκάλους παιδονομίας.
Χρησιμοποιώ το χρόνο του διαλείμματος για να φάω, να πιω νερό, να πάω στην τουαλέτα και να ξεκουραστώ. 
Μόλις χτυπήσει το κουδούνι μπαίνω έγκαιρα στην τάξη και ετοιμάζομαι για το μάθημα που ακολουθεί.

 ΓΕΝΙΚΗ  ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ- ΣΧΕΣΕΙΣ

Σέβομαι τα συναισθήματα και τα δικαιώματα των συμμαθητών/τριών μου. Αποφεύγω να τους πληγώνω με τις πράξεις ή με τα λόγια μου.
Αποδέχομαι και σέβομαι τη διαφορετικότητα. Δέχομαι όλα τα παιδιά από όποια χώρα κι αν κατάγονται.
Σε περίπτωση που παραβώ τον κώδικα, αναγνωρίζω το λάθος μου και δέχομαι τη συνέπεια της πράξης μου. Προσπαθώ να μην το επαναλάβω!
Υποστηρίζω με επιχειρήματα την άποψή μου. Αποφεύγω τις βρισιές, τις χειρονομίες και τις φωνές. Μιλώ σε όλους με ευγένεια!
Σέβομαι τους μεγαλύτερούς μου και τους μιλώ στον πληθυντικό.
Χρησιμοποιώ τις μαγικές λέξεις:


       ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ         
       ΠΑΡΑΚΑΛΩ     
       ΣΥΓΓΝΩΜΗ
       
ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΕ ΜΕΝΑ.

6 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

Πηγή : daskalamexara.blogspot.com

1. Να μην κάνετε τις εργασίες του 

Αντισταθείτε στον πειρασμό να ολοκληρώσετε ή να διορθώσετε την ορθογραφία του μόλις το παιδί πέσει για ύπνο, προκειμένου να μη «γίνει ρεζίλι» την επόμενη μέρα στην τάξη. Οι εργασίες που δίνονται για το σπίτι έχουν στόχο να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει καλύτερα όσα έμαθε μέσα στη μέρα και δεν χρειάζεται να είναι αλάνθαστες. Αν δυσκολεύεται να καταλάβει κάτι, βοηθήστε το, αλλά σε καμία περίπτωση μην αναλάβετε εσείς τις υποχρεώσεις του. Αν διαπιστώσετε ότι οι εργασίες τού φαίνονται συστηματικά πάρα πολύ δύσκολες, ενημερώστε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του. 

2. Να μην απαιτείτε να είναι πάντα «τέλειο» 

Τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Δείξτε έμπρακτα στο παιδί σας ότι δεν σας απογοητεύει όταν κάνει λάθη και εκμεταλλευτείτε τέτοιες ευκαιρίες για να του διδάξετε τι μπορεί να μάθει μέσα από κάθε λάθος και ότι πρέπει να προσπαθεί περισσότερο για να το διορθώσει. Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Επίσης, δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο με τον εαυτό του καιαγχώνεται πολύ εύκολα με καθετί που σχετίζεται με τη μάθηση.

3. Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες

Όσο έξυπνο, ετοιμόλογο και ταλαντούχο κι αν σας φαίνεται το παιδί σας, μην εκνευρίζεστε εάν δυσκολεύεται στη γεωμετρία και μην αντιμετωπίζετε με καχυποψία τους εκπαιδευτικούς εάν σας πουν ότι το παιδί σας είναι ένας μέτριος μαθητής. Είναι ωραίο να περιμένει κανείς το καλύτερο από το παιδί του, αλλά είναι ακόμα σπουδαιότερο να είναι ρεαλιστής και να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα. Κάθε παιδί έχει τα δικά του ταλέντα και αυτά πρέπει να αναπτύξει, πάντα με γνώμονα την αγάπη και την ενθάρρυνση και όχι την καταπίεση και τον εξαναγκασμό.

4. Να κλείσετε την τηλεόραση 

Δεν είναι ότι κάνει κακό στο παιδί, απλά ο χρόνος που περνάει μπροστά στην οθόνη είναι χαμένος χρόνος. Περιορίστε τον στις δύο το πολύ ώρες την ημέρα και εκμεταλλευτείτε τις υπόλοιπες για να παίξετε, να διαβάσετε βιβλία, να κάνετε βόλτες μαζί με το παιδί. Προσέξτε ιδιαίτερα τι βλέπει στην τηλεόραση το βράδυ, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι οι έντονες ή βίαιες σκηνές μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο του και ένας μαθητής που δεν έχει κοιμηθεί καλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδώσει καλά την επόμενη μέρα στην τάξη.

5. Να μην στερείτε τον ελεύθερο χρόνο του

Σίγουρα θέλετε το καλύτερο για το παιδί σας, όμως με το να το γράψετε ταυτόχρονα σε δύο ξένες γλώσσες, κολυμβητήριο, πιάνο και ζωγραφική δεν θα του προσφέρετε περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα παιδί που τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη μετά το σχολείο, με αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας να είναι κουρασμένο, εκνευρισμένο και αγχωμένο. Να θυμάστε ότι τα πρώτα χρόνια του σχολείου ο ελεύθερος χρόνος και το δημιουργικό παιχνίδι είναι πιο πολύτιμα από οποιαδήποτε έξτρα γνώση.

6. Να έχετε εμπιστοσύνη στους δασκάλους του

Σίγουρα, δεν θα εκτιμούσατε ιδιαίτερα ένα δάσκαλο που στην καθιερωμένη συνάντησή σας, για να συζητήσετε την πρόοδο του παιδιού σας, έπαιρνε την πρωτοβουλία να σας κάνει υποδείξεις για το πώς να «κάνετε τη δουλειά σας». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και αντίστροφα. Κανένας δάσκαλος δεν περιμένει από εμάς να μάθει πώς να κάνει τη δική του δουλειά. Ευτυχώς, έχουν όλοι λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση, πολλοί έχουν ιδιαίτερα σημαντική εμπειρία και οι περισσότεροι αγαπούν τόσο τη δουλειά τους ώστε να μπορούν να την κάνουν με συνέπεια, ευαισθησία και εξαιρετικά αποτελέσματα.

Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (M. Ed. ψυχοπαιδαγωγός – εκπαιδευτική σύμβουλος).

Συντάκτρια άρθρου : Ελένη Καραγιάννη

Πηγή : http://kids.in.gr/Υ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

Οδηγίες για την κατ’ οίκον εργασία:

Τα παιδιά διαβάζουν χωρίς πολλές διακοπές.  Η ανάγνωση κειμένων πρέπει να γίνεται μεγαλόφωνα.  Επιμένουμε τα παιδιά να διαβάζουν με ρέουσα ανάγνωση, να κάνουν τα σημεία στίξης (. , ; !), να έχουν ύφος και να κατανοούν αυτά που διαβάζουν.

Ατομικός και σταθερός χώρος μελέτης.

Συγκεκριμένη ώρα για τη μελέτη, αφού ετοιμαστεί πρόγραμμα μελέτης για κάθε μέρα της βδομάδας, ανάλογα με τις άλλες υποχρεώσεις που έχουν τα παιδιά, εφαρμογή και τήρηση του προγράμματος.

Ήσυχη, ήρεμη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Ευανάγνωστες εργασίες.  Συμβουλεύουμε τα παιδιά να προσέχουν την ποιότητα και εμφάνιση των εργασιών τους.

Ολοκληρωμένες απαντήσεις με προτάσεις που έχουν νόημα.

Σωστή αντιγραφή, χωρίς λάθη.  Επιμένουμε να γράφουν ισομεγέθη, όμορφα γράμματα.

Τήρηση βασικών κανόνων γραφής (σημεία στίξης, κεφαλαία, τόνοι, παράγραφοι, κτλ.).

Συγύρισμα τετραδίων.  Προσοχή στον τρόπο εργασίας (ημερομηνία, τίτλος σε πλαίσιο, πλαισίωμα εικόνων, γραμμές με ρίγες, αισθητική αγωγή).

Συνεχή επικοινωνία και συνεργασία με τη δασκάλα, ιδιαίτερα στην περίπτωση διαπίστωσης αποριών και δυσκολιών από τα παιδιά.

Ετοιμασία και έλεγχος της σχολικής τσάντας για την επόμενη μέρα, δηλαδή, φροντίζουμε τα παιδιά να φέρνουν μαζί τους μόνο όσα τους χρειάζονται κάθε μέρα. (βιβλία, τετράδια, κασετίνα, κτλ.)

Συνέπεια και σταθερότητα.

Ανάγνωση και άλλων βιβλίων, εκτός των σχολικών, στον ελεύθερο τους χρόνο.

​Ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας σε ό,τι κάνουν και αναγνωρίζουμε ότι αυτό που κάνουν είναι σημαντικό.  Τους δίνουμε κίνητρα και τους κεντρίζουμε το ενδιαφέρον να ερευνήσουν για θέματα με τα οποία ασχολείται και το σχολείο.

30 τρόποι για να βοηθήσετε ένα παιδί με ελλειμματική προσοχή/υπερκινητικότητα

30 τρόποι για να βοηθήσετε ένα παιδί με ελλειμματικήΑυτά είναι τα 30 κλειδιά για να «ξεκλειδώσετε» ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ: 

 1. Οι μαθητές με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη από οργάνωση και δομή. Το περιβάλλον τους, τόσο το σχολικό όσο και το οικογενειακό, πρέπει να δομεί εξωτερικά αυτό που δεν μπορούν τα ίδια... τα παιδιά να δομήσουν εσωτερικά. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να υπάρχει κάπου μια λίστα ή ένα πίνακας που να περιγράφει την πορεία της διδασκαλίας ή της δραστηριότητας που γίνεται, ώστε να μπορεί το παιδί με ΔΕΠ-Υ να το χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς όταν αποσπάται. 
 2. Πίνακας κανόνων. Αναρτήστε σε ευδιάκριτο σημείο ένα πίνακα που θα φαίνονται όλοι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθεί το παιδί. Το παιδί με ΔΕΠ-Υ δεν θα έχει άγχος αν γνωρίζει τι περιμένετε από αυτό. 
 3. Η θέση του παιδιού με ΔΕΠ-Υ θα πρέπει να είναι κοντά στον εκπαιδευτικό και μακριά από παράθυρα. Δεν θα πρέπει να αλλάζει συχνά θέση κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας. Αυτό θα το βοηθήσει στη μείωση της έντονης κινητικότητας και της διάσπασης, που τόσο πολύ το ταλαιπωρεί.
 4. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη να ακούν τα ίδια πράγματα, οπότε επαναλαμβάνεται συνέχεια τις οδηγίες και τις εντολές.
 5. Θέστε όρια και περιορισμούς. Τα όρια δεν μπαίνουν για να τιμωρήσουμε τα παιδιά αλλά για να τα συγκρατούμε και να τα καθησυχάζουμε. Τα όρια πρέπει να μπαίνουν γρήγορα και απλά. Δεν ωφελούν οι μεγάλες και ατέρμονες συζητήσεις. 
 6. Συχνή βλεμματική επαφή. Μια ματιά μπορεί να επαναφέρει ένα παιδί από την ονειροπόληση με τρόπο ήρεμο και σιωπηλό. 
 7. Ξεκάθαρο και σαφές ημερήσιο πρόγραμμα. Θα πρέπει να υπάρχει αναρτημένο σε εμφανές σημείο (πίνακα, θρανίο-γραφείο μαθητή) και να μην αλλάζει χωρίς προειδοποίηση και αρκετά συχνά. 
 8. φτιάξτε το πρόγραμμα, είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι, μαζί με το παιδί. Θα βοηθήσει το παιδί με ΔΕΠ-Υ να βγει από την απάθεια και την αδράνεια. 
 9. Αποφύγετε τα τεστ που υπόκεινται σε χρονικούς περιορισμούς. 
 10. Όχι μεγάλο φόρτο εργασίας. Αποφύγετε τις πολλές εργασίες για το σπίτι. 
 11. Όχι μεγάλες εργασίες. Σπάστε τις εργασίες σε μικρότερες γιατί τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ όταν βλέπουν πολύ μεγάλες εργασίες αρνούνται να τις εκτελέσουν. 
 12. Κάντε την έξοδο από την τάξη ή το σήκωμα από την καρέκλα μέρος του προγράμματος. Αν γνωρίζει το παιδί πότε μπορεί να «δραπετεύσει» από τη δραστηριότητα, θα είναι πιο συνεργάσιμο σε όλη τη διάρκειά της. 
 13. Ενημέρωση για την πρόοδο. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη να τα ενημερώνεις για τους στόχους που πρέπει να πετύχουν κι αν τελικά τα κατάφεραν. Τα βοηθάει να παραμένουν συγκεντρωμένα στους στόχους τους. 
 14. Τονίστε την επιτυχία. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν βιώσει πολύ έντονα την αποτυχία. Έχουν την ανάγκη για επιβράβευση και έπαινο. 
 15. Ενισχύστε τους τη μνήμη. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν προβλήματα μνήμης. Χρειάζονται μνημονικές ασκήσεις που μπορούν να ενσωματωθούν μέσα στην μαθησιακή διαδικασία, όπως κωδικούς, συνθηματικές κινήσεις, ομοιοκαταληξίες. Σε άλλο άρθρο θα αναφερθώ πιο εκτεταμένα στις μνημονικές ασκήσεις.
 16. Χρησιμοποιήστε σχεδιαγράμματα. Είναι δύσκολο να μάθει το παιδί με το ΔΕΠΥ- να τα χρησιμοποιεί αλλά αν εξοικειωθεί με αυτά, θα το βοηθήσουν να αισθανθεί ότι τα καταφέρνουν. 
 17. Γράψτε τα σημαντικά που θέλετε να ανακοινώσετε. Ή ακόμα καλύτερα οπτικοποιήστε τα. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι οπτικοί και όχι ακουστικοί τύποι. 
 18. Χρωματίστε τη φωνή σας. Ο χρωματισμός της γλώσσας κρατάει την προσοχή. 
 19. Χρησιμοποιήστε ένα σύστημα επιβράβευσης. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ χρειάζονται κίνητρα. 
 20. Βοηθήστε το παιδί στην αυτοπαρατήρηση. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν την τάση να μην αυτοπαρατηρούνται. Ζητήστε του να περιγράψει τον εαυτό του μετά από μια άτυπη συμπεριφορά. Οι ερωτήσεις σας πρέπει να είναι μικρές και ακριβείς. Μπορείτε επίσης, στο τέλος της ημέρας μαζί με το παιδί να κάνετε μια ανασκόπηση της συμπεριφοράς του. 
 21. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δίνουν την εικόνα ότι είναι εγωιστικά και κακότροπα. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Η αιτία αυτής της συμπεριφοράς είναι το γεγονός πως δεν ξέρουν πώς να συναναστραφούν με άλλους ανθρώπους, κάτι που μπορεί με τη σωστή διδασκαλία να το μάθουν. 
 22. Μετατρέψτε τη σχολική εργασία σε ομαδικό παιχνίδι. Το κίνητρο της ομάδας βοηθάει το παιδί με ΔΕΠ-Υ. 
 23. Αναθέστε τους κάτι για το οποίο να είναι υπεύθυνα
 24. Χρησιμοποιήστε τετράδιο επικοινωνίας. 
 25. Αποφύγετε το γράψιμο. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ αρνούνται και αποφεύγουν να γράψουν μεγάλα κείμενα. Αλλά πολλές φορές δυσκολεύονται ακόμα και να κρατήσουν μικρές σημειώσεις. Χρησιμοποιήστε tablet, υπολογιστή και προφορικά τεστ. 
 26. Γυμναστική. Μια από τις καλύτερες θεραπείες για τη ΔΕΠ-Υ είναι η έντονη γυμναστική. 
 27. Ενημερώστε τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, αν είναι δυνατόν, από την προηγούμενη μέρα για το τι θα ακολουθήσει μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια της ημέρας. 
 28. Εξηγήστε και κάντε όσο πιο φυσιολογική μπορείτε την ιδιαίτερη μεταχείριση που λαμβάνει ο μαθητής με ΔΕΠ-Υ, ώστε να αποφευχθεί ο στιγματισμός του. 
 29. Ζητήστε από ένα συμμαθητή, που είναι οργανωτικός και επιμελής, να καθίσει δίπλα του και να τον βοηθάει κατά τη διάρκεια του μαθήματος. 
 30. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι πολύ πιο ταλαντούχα και χαρισματικά απ' όσο δείχνουν. Είναι γεμάτα δημιουργικότητα, παιχνιδιάρικη διάθεση, αυθορμητισμό και κέφι. Είναι ανοιχτόκαρδα και τους αρέσει να βοηθούν. Μπορούν να γίνουν η λύση κι όχι το πρόβλημα κατά τη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας. Πηγή: το www.eidikospaidagogos.gr και ο συγγραφέας του άρθρου είναι ο κ. Παπαναστασίου Φώτης. 

Το «ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑ» είναι ένα πρωτομαρτιάτικο έθιμο, ένα μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης με ειδικά τραγούδια που λένε τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας στεφάνι λουλουδιών ή ένα κλαδί από κισσό & ομοίωμα χελιδονιού
Χελιδόνα έρχεται, από Μαύρη θάλασσα
Θάλασσα επέρασε. Έκατσε και λάλησε
Μάρτης μας ήρθε, τα λουλούδια ανθίζουν
Όξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα υγεία και χαρά…
Τα παιδιά, με το τραγούδι τους, επικαλούνται τα αληθινά χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί μ’ αυτά η άνοιξη. Είναι ένα αναβλαστικό έθιμο και σκοπός του είναι η υποβοήθηση της βλάστησης της γης.Η νοικοκυρά παίρνει λίγα φύλλα κισσού από το καλάθι της χελιδόνας, τα τοποθετεί στο κοτέτσι, για να γεννούν πολλά αυγά οι κότες, και δίνει ένα ή δυο αυγά στα παιδιά που ξεκινούν για άλλο σπίτι.

Έπαιρναν για αμοιβή γλυκίσματα και χρήματα, κάτι ανάλογο με την αμοιβή από τα κάλαντα, δίνοντας ευχές για ευημερία και ευγονία. Πρόκειται για έθιμο που κατάγεται από την αρχαιότητα, όπως αποδεικνύει το «χελιδόνισμα», δηλαδή το τραγούδι της χελιδόνας, που μας παρέδωσε ο Αθήναιος γύρω στα 200 μ.Χ., αλλά ανάγεται σε πολύ παλιότερα χρόνια.